İzleyiciler

24 Aralık 2016 Cumartesi

Atlas'ın iki yaş sendromu

Ah şu 2 yaş sen nesin sen...
Daha iki ayımız var bizim iki yaşına girmemize.Ama sendrom belirtileri başladı bile.Şu bir haftadır sanki evde başka bir çocuk var.Resmen bizi parmağında oynatıyor.
-Yemek yemek istemiyor.
-Herşeyi kendi yapmak istiyor.
-Tuturuyor
-İnatlaşıyor...
İlk birkaç gün bende affalladım.Dedim ne oluyor.Sonra internetten ve çevremden anladığım kadarı ile bizimki çocukluğa geçiyormuş😊.
Onunda düşünceleri istekleri varmış.O herseyi kendi yapabilirmiş.Kendini ispat etmeye çalışırmış.
Bakalim bundan sonra neler deģisecek.

 

3 Aralık 2016 Cumartesi

TUVALET EĞİTİMİ

En son Atlas ile ilgili tuvalet egitimine girişten bahsetmişim.Şimdi tam 22 aylık olduk ve kakamızı ,çişimizi söylüyoruz.
 İlk eğitime başladığımda sanki hiç öğrenemiyecekmiş gibi gelmişti.Her tarafa arada da olsa kaçırıyordu.Çiş neyse de kaka fena oluyordu gerçekten.
 Tam olarak 17 ,18 aylıktı başladığımda eğitime.Başladıktan 15 gün sonra İzmir'e gitmem gerekti.Ordaki evimiz bahçeli ve kalabalık olduğu için kim denk gelirse çişini sordu.Atlas orda bir hafta içinde tuvaletini öģrendi.
 İlk tuvalet eğitimine başladığımda ayakta çiş yapmayı bilmiyordu.Onu da pet bardak ile kolaylıkla alıştırdık.Bardağa yapmak hoşuna gittiği için hemen alıştı.
Kakasını öğretmek daha kolay oldu.Lazımlığa oturmadı o yüzden tuvalet adaptörü aldık onu daha çok sevdi ve rahat etti.Atlas'ı tuvalete oturtup karşısına geçip türlü türlü şaklabanlıklar yaptım.Bunlardan bir kaç tanesi ;
-Elime küçük bir oyuncak alıp hangi elimde diye sordum ve bulduğunda alkışladım.
-Diş fırçasını elime verdim ve dişlerini fırçalıyor gibi yaptık
Bunun gibi o an aklıma gelen şeyleri yaptım.
Sonuç olarak bir ay içinde tuvalet eğitimimiz son buldu.

1 Aralık 2016 Perşembe

Üzgünüm

Çok uzun zaman oldu bloga yazmayalı yazıcak çok şey birikti.Ama elim bir türlü gitmedi harflere.Babama ihanet edicekmişim gibi geldi, hala da bu satırları yazarken suçluluk duygusu yaşıyorum.Neden dediğinizi duyar gibiyim.


En değerlimden birini BABAMI kaybettim.Onunla birlikte çocukluğumu, gençliğimide kaybettim sanki... Çok zormuş acısı tarif edilmez. Bir parçan gözünün önünde ruhunu teslim ederken,ellerinin arasından kayarken, senin elinden hiçbirşeyin gelmemesi...Dur gitme desen neye yarar Allahın takdiri...


Atlas dedesini hatırlıyamayacak. Hep söylerdi; bana bişey olsa oğlan beni hatırlamaz. Öylede oldu...En son Atlas'ın elinden su içti en son o öptü dedesini...Hala deden nasıl yapıyor dediğimde parmağını sallıyor...

Hala anneniz babanız hayattaysa ona sımsıkı sarılın sonra isteseniz bile sarılamıyorsunuz...